ترجمة جديدة لفصل من التوراة

 

سفر المبدأ || الفصل السادس عشر

(1) وَأَمَّا سَارَايُ ٱمْرَاةُ أَبْرَامَ، فَلَمْ تَلِدْ لَهُ. وَلَهَا أَمَةٌ مِصْرِيَّةٌ، وَٱسْمُهَا هَاجَرُ.  (2) فَقَالَتْ سَارَايُ لِأَبْرَامَ، هٰهُوَذَا ٱلْكَيُّونُ حَبَسَ عَنِّي ٱلْوَلَدَ، هَيَّا ٱئْتِ أَمَتِي، لَعَلِّي أُبْتَنَى مِنْهَا. فَسَمِعَ أَبْرَامُ لِقَوْلِ سَارَايَ.  (3) فَأَخَذَتْ سَارَايُ ٱمْرَأَةُ أَبْرَامَ، هَاجَرَ ٱلْمِصْرِيَّةَ أَمَتَهَا، بِٱنْقِضَاءِ عَشْرِ سِنِينَ، لِمُكُوثِ أَبْرَامَ فِي أَرْضِ كَنْعَانَ، وَوَهَبَتْهَا لِأَبْرَامَ رَجُلِهَا، ٱمْرَأَةً لَهُ.  (4) فَأَتَى إِلَى هَاجَرَ، فَحَبِلَتْ. وَلَمَّا رَأَتْ أَنَّهَا حَبِلَتْ، هَانَتْ مَوْلَاتُهَا بِعَيْنَيْهَا.  (5) فَقَالَتْ سَارَايُ لِأَبْرَامَ، ضَيْمِي عَلَيْكَ. أَنَا قَدَّمْتُ أَمَتِي لِأَحْضَانِكَ، فَلَمَّا رَأَتْ أَنَّهَا حَبِلَتْ، هُنْتُ بِعَيْنَيْهَا. سَيَقْضِي ٱلْكَيُّونُ بَيْنِي وَبَيْنَكَ.  (6) فَقَالَ أَبْرَامُ لِسَارَايَ، هٰهِيَذِي أَمَتُكِ فِي يَدِكِ. ٱفْعَلِي بِهَا مَا يَحْلُو بِعَيْنَيْكِ. فَحَقَّرَتْهَا سَارَايُ فَهَرَبَتْ مِنْ وَجْهِهَا.  (7) فَوَجَدَهَا مَلٰكُ ٱلْكَيُّونِ عَلَى عَيْنِ ٱلْمَاءِ فِي ٱلْقِفَارِ، عَلَى ٱلْعَيْنِ فِي طَرِيقِ شُورَ.  (8) وَقَالَ، يَا هَاجَرُ، أَمَةَ سَارَايَ، مِنْ أَيْنَ جِئْتِ وَإلَى أَيْنَ تَمْضِينَ؟ فَقَالَتْ: مِنْ وَجْهِ سَارَايَ مَوْلَاتِي، إِنِّي هَارِبَةٌ.  (9) فَقَالَ لَهَا مَلٰكُ ٱلْكَيُّونِ، عُودِي إِلَى مَوْلَاتِكِ، وَٱتَّضِعِي تَحْتَ يَدَيْهَا.  (10) وَقَالَ لَهَا مَلٰكُ ٱلْكَيُّونِ، كَثِيرًا سَأُكْثِرَنَّ نَسْلَكِ، فَلَا يُحْصَى مِنْ كَثْرَةٍ.  (11) وَقَالَ لَهَا مَلٰكُ ٱلْكَيُّونِ، هَا أَنْتِ حُبْلَى وَسَتَلِدِينَ ٱبْنًا، وَتَدْعِينَ ٱسْمَهُ إِسْمٰعِيلَ،لِأنَّ ٱلْكَيُّونَ سَمِعَ عَنَاءَكِ.  (12) وَهُوَ يَكُونَ وَحْشًا آدَمِيًّا، يَدُهُ فِي ٱلْكُلِّ، وَيَدُ ٱلْكُلِّ فِيهِ. وَأَمَامَ كُلِّ إِخْوَانِهِ يَسْكُنُ.  (13) فَدَعَتِ ٱسْمَ ٱلْكَيُّونِ ٱلَّذِي كَلَّمَهَا، أَنْتَ إِلٰهٌ رَائِيَّ، لِأَنَّهَا قَالَتْ، أَهٰهُنَا أَيْضًا رَأَيْتُ خَلْفَ رَائِيَّ.  (14) لِذَا دَعَا ٱلْبِئْرَ، بِئْرَ ٱلْحَيِّ رَائِيَّ. هٰهِيَذِي بِينَ قَادِشَ وَبَارِدَ.  (15) فَوَلَدَتْ هَاجَرُ لِأَبْرَامَ ٱبْنًا. وَدَعَا أَبْرَامُ ٱسْمَ ٱبْنِهُ ٱلَّذِي وَلَدَتْهُ هَاجَرُ، إسْمٰعِيلَ.  (16) وَأَبْرَامُ ٱبْنُ ثَمَانِينَ سَنَةٍ وَسِتِّ سِنِينَ، بِوِلَادَةِ هَاجَرَ إِسْمٰعِيلَ لِأَبْرَامَ.

 

ترجمة: سلمان مصالحة

בראשית טז, תרגום ערבי חדש: סלמאן מצאלחה

***

الأصل العبري

בראשית || פרק טז

(א) וְשָׂרַי אֵשֶׁת אַבְרָם, לֹא יָלְדָה לוֹ; וְלָהּ שִׁפְחָה מִצְרִית, וּשְׁמָהּ הָגָר.  (ב) וַתֹּאמֶר שָׂרַי אֶל-אַבְרָם, הִנֵּה-נָא עֲצָרַנִי יְהוָה מִלֶּדֶת--בֹּא-נָא אֶל-שִׁפְחָתִי, אוּלַי אִבָּנֶה מִמֶּנָּה; וַיִּשְׁמַע אַבְרָם, לְקוֹל שָׂרָי.  (ג) וַתִּקַּח שָׂרַי אֵשֶׁת-אַבְרָם, אֶת-הָגָר הַמִּצְרִית שִׁפְחָתָהּ, מִקֵּץ עֶשֶׂר שָׁנִים, לְשֶׁבֶת אַבְרָם בְּאֶרֶץ כְּנָעַן; וַתִּתֵּן אֹתָהּ לְאַבְרָם אִישָׁהּ, לוֹ לְאִשָּׁה.  (ד) וַיָּבֹא אֶל-הָגָר, וַתַּהַר; וַתֵּרֶא כִּי הָרָתָה, וַתֵּקַל גְּבִרְתָּהּ בְּעֵינֶיהָ.  (ה) וַתֹּאמֶר שָׂרַי אֶל-אַבְרָם, חֲמָסִי עָלֶיךָ--אָנֹכִי נָתַתִּי שִׁפְחָתִי בְּחֵיקֶךָ, וַתֵּרֶא כִּי הָרָתָה וָאֵקַל בְּעֵינֶיהָ; יִשְׁפֹּט יְהוָה, בֵּינִי וּבֵינֶיךָ.  (ו) וַיֹּאמֶר אַבְרָם אֶל-שָׂרַי, הִנֵּה שִׁפְחָתֵךְ בְּיָדֵךְ--עֲשִׂי-לָהּ, הַטּוֹב בְּעֵינָיִךְ; וַתְּעַנֶּהָ שָׂרַי, וַתִּבְרַח מִפָּנֶיהָ.  (ז) וַיִּמְצָאָהּ מַלְאַךְ יְהוָה, עַל-עֵין הַמַּיִם--בַּמִּדְבָּר:  עַל-הָעַיִן, בְּדֶרֶךְ שׁוּר.  (ח) וַיֹּאמַר, הָגָר שִׁפְחַת שָׂרַי אֵי-מִזֶּה בָאת--וְאָנָה תֵלֵכִי; וַתֹּאמֶר--מִפְּנֵי שָׂרַי גְּבִרְתִּי, אָנֹכִי בֹּרַחַת.  (ט) וַיֹּאמֶר לָהּ מַלְאַךְ יְהוָה, שׁוּבִי אֶל-גְּבִרְתֵּךְ, וְהִתְעַנִּי, תַּחַת יָדֶיהָ.  (י) וַיֹּאמֶר לָהּ מַלְאַךְ יְהוָה, הַרְבָּה אַרְבֶּה אֶת-זַרְעֵךְ, וְלֹא יִסָּפֵר, מֵרֹב.  (יא) וַיֹּאמֶר לָהּ מַלְאַךְ יְהוָה, הִנָּךְ הָרָה וְיֹלַדְתְּ בֵּן, וְקָרָאת שְׁמוֹ יִשְׁמָעֵאל, כִּי-שָׁמַע יְהוָה אֶל-עָנְיֵךְ.  (יב) וְהוּא יִהְיֶה, פֶּרֶא אָדָם--יָדוֹ בַכֹּל, וְיַד כֹּל בּוֹ; וְעַל-פְּנֵי כָל-אֶחָיו, יִשְׁכֹּן.  (יג) וַתִּקְרָא שֵׁם-יְהוָה הַדֹּבֵר אֵלֶיהָ, אַתָּה אֵל רֳאִי:  כִּי אָמְרָה, הֲגַם הֲלֹם רָאִיתִי--אַחֲרֵי רֹאִי.  (יד) עַל-כֵּן קָרָא לַבְּאֵר, בְּאֵר לַחַי רֹאִי--הִנֵּה בֵין-קָדֵשׁ, וּבֵין בָּרֶד.  (טו) וַתֵּלֶד הָגָר לְאַבְרָם, בֵּן; וַיִּקְרָא אַבְרָם שֶׁם-בְּנוֹ אֲשֶׁר-יָלְדָה הָגָר, יִשְׁמָעֵאל.  (טז) וְאַבְרָם, בֶּן-שְׁמֹנִים שָׁנָה וְשֵׁשׁ שָׁנִים, בְּלֶדֶת-הָגָר אֶת-יִשְׁמָעֵאל, לְאַבְרָם.

***