ترجمة جديدة لفصل من التوراة -
سفر المبدأ || الفصل الأوّل
(1) بَدِيءَ بَدْءٍ بَرَأَ ٱللّٰهُ ٱلسَّمٰواتِ وَٱلْأَرْضَ. (2) وَٱلْأَرْضُ كانَتْ خَرابًا خَواءً، وَظُلْمَةٌ عَلَى وَجْهِ ٱلْمَهْواةِ؛ وَرُوحُ ٱللّٰهِ تُرَفْرِفُ عَلَى وَجْهِ ٱلْماءِ. (3) فَقالَ ٱللّٰهُ لِيَكُنْ نُورٌ، فَكانَ نُورٌ. (4) وَرَأَى ٱللّٰهُ ٱلنُّورَ حَسَنًا، فَمازَ ٱللّٰهُ بَيْنَ ٱلنُّورِ وَبَيْنَ ٱلظُّلْمَةِ. (5) فَسَمَّى ٱللّٰهُ ٱلنُّورَ نَهارًا، وَٱلظُّلْمَةَ سَمَّاها لَيْلًا؛ فَكانَ مَساءٌ وَكانَ صَباحٌ يَوْمًا أَحَدًا.
(6) فَقالَ ٱللّٰهُ: لِيَكُنْ رَقِيعٌ بِجَوْفِ ٱلْماءِ، يَكُونُ مَيْزًا بَيْنَ ماءٍ وَماءٍ. (7) فَعَمِلَ ٱللّٰهُ ٱلرَّقِيعَ، وَمازَ بَيْنَ ٱلْماءِ ٱلَّذِي تَحْتَ ٱلرَّقِيعِ وَبَيْنَ ٱلْماءِ ٱلَّذِي فَوْقَ ٱلرَّقِيعِ؛ فَكانَ كَذا. (8) فَسَمَّى ٱللّٰهُ ٱلرَّقِيعَ سَماءً؛ وَكانَ مَساءٌ وَكانَ صَباحٌ يَوْمًا ثانِيًا.
(9) وَقالَ ٱللّٰهُ لِيَجْتَمِعِ ٱلْماءُ تَحْتَ ٱلسَّماءِ فِي مَكانٍ واحِدٍ، لِتُرَى ٱلْيابِسَةُ، فَكانَ كَذا. (10) فَسَمَّى ٱللّٰهُ ٱلْيابِسَةَ أَرْضًا، وَمُجْتَمَعَ ٱلْماءِ سَمَّاهُ بِحارًا؛ فَرَأَى ٱلْلّٰهُ أَنْ، حَسَنٌ. (11) فَقالَ ٱللّٰهُ: لِتُعْشِبِ ٱلْأَرْضُ عُشْبًا، نَبْتًا يُبْذِرُ بَذْرًا، شَجَرَ ثَمَرٍ يَعْمَلُ ثَمَرًا لِجِنْسِهِ، بَذْرُهُ فِيهِ عَلَى ٱلْأَرْضِ، فَكانَ كَذا. (12) فَأَخْرَجَتِ ٱلْأَرْضُ عُشْبًا، نَبْتًا يُبْذِرُ بَذْرًا، بِأَجْناسِهِ، وَشَجَرًا يَعْمَلُ ثَمَرًا بَذْرُهُ فِيهِ بِأَجْناسِهِ، فَرَأَى ٱللّٰهُ أَنْ حَسَنٌ. (13) وَكانَ مَساءٌ وَكانَ صَباحٌ يَوْمًا ثالِثًا.
(14) وَقالَ ٱللّٰهُ: لِتَكُنْ أَنْوارٌ فِي رَقِيعِ ٱلسَّماءِ، لِلْمَيْزِ، بَيْنَ ٱلنَّهارِ وَبَيْنَ ٱللَّيْلِ؛ فَكانَتْ آياتٍ وَمَواعِيدَ، أَيَّامًا وَسِنِينَ. (15) وَلْتَكُنْ أَنْوارًا فِي رَقِيعِ ٱلسَّماءِ، تُضِيءُ ٱلْأَرْضَ، فَكانَ كَذا. (16) فَعَمِلَ ٱللّٰهُ ٱلنُّورَيْنِ ٱلْكَبِيرَيْنِ: ٱلنُّورَ ٱلْكَبِيرَ، حُكُومَةَ ٱلنَّهارِ، وَٱلنُّورَ ٱلصَّغِيرَ حُكُومَةَ ٱللَّيْلِ، وَٱلْكَواكِبَ. (17) وَأَرْسَاها ٱللّٰهُ فِي رَقِيعِ ٱلسَّماءِ لِتُضِيءَ عَلَى ٱلْأَرْضِ. (18) وَلِتَحْكُمَ عَلَى ٱلنَّهارِ وَعَلَى ٱللَّيْلِ، وَلِتَمِيزَ بَيْنَ ٱلنُّورِ وَبَيْنَ ٱلظُّلْمَةِ؛ فَرَأَى ٱللّٰهُ، أَنْ حَسَنٌ. (19) وَكانَ مَساءٌ وَكانَ صَباحٌ يَوْمًا رابِعًا.
(20) وَقالَ ٱللّٰهُ: لِيُنْتِجِ ٱلْماءُ، دابَّةَ نَفْسٍ حَيَّةٍ؛ وَلْيَطِرْ طَيْرٌ عَلَى ٱلْأَرْضِ، عَلَى وَجْهِ رَقِيعِ ٱلسَّماءِ. (21) فَبَرَأَ ٱللّٰهُ ٱلتَّنانِينَ ٱلضِّخامَ، وَكُلَّ نَفْسٍ حَيَّةٍ تَدِبُّ أَنْتَجَها ٱلْماءُ بِأَجْناسِها، وَكُلَّ طَيْرٍ ذِي جَناحٍ بِأَجْناسِهِ، وَرَأَى ٱللّٰهُ أَنْ حَسَنٌ. (22) فَبارَكَهُمُ ٱللّٰهُ بِٱلْقَوْلِ: أَثْمِرُوا وَٱكْثُرُوا، وَٱمْلَؤُوا ٱلْماءَ فِي ٱلْبِحارِ، وَلْيَكْثُرِ ٱلطَّيْرُ فِي ٱلْأَرْضِ. (23) وَكانَ مَساءٌ وَكانَ صَباحٌ يَوْمًا خامِسًا.
(24) وَقَالَ ٱللّٰهُ: لِتُخْرِجِ ٱلْأَرْضُ نَفْسًا حَيَّةً بِأَجْناسِها، بَهِيمَةً وَدابَّةً وَحَيَوانِ ٱلْأَرْضِ، بِأَجْناسِهِ؛ فَكانَ كَذا. (25) فَعَمِلَ ٱللّٰهُ حَيَوانَ ٱلْأَرْضِ، بِأَجْناسِهِ؛ وَٱلْبَهِيمَةَ بِأَجْناسِها، وَكُلَّ دابَّةِ ٱلْأَرْضِ بِأَجْناسِها؛ فَرَأَى ٱللّٰهُ أَنْ، حَسَنٌ. (26) فَقالَ ٱللّٰهُ، فَلْنَعْمَلْ آدَمَ بِصُورَتِنا كَهَيْئَتِنا؛ لِيَسْلُطَ عَلَى سَمَكِ ٱلْبَحْرِ وَعَلَى طَيْرِ ٱلسَّماءِ، وَعَلَى ٱلْبَهِيمَةِ وَعَلَى كُلِّ ٱلْأَرْضِ، وَعَلَى كُلِّ دابَّةٍ تَدِبُّ عَلَى ٱلْأَرْضِ. (27) فَبَرأَ ٱللّٰهُ ٱلْإنْسانَ بِصُورَتِهِ، بِصُورَةِ ٱللّٰهِ بَرَأَهُ: ذَكَرًا وَأُنْثَى بَرَأَهُمْ. (28) فَبارَكَهُمُ ٱللّٰهُ، وَقالَ لَهُمُ ٱللّٰهُ: أَثْمِرُوا وَٱكْثُرُوا وَٱمْلَؤُوا ٱلْأَرْضَ وَٱكْبِسُوها؛ وَتَسَلَّطُوا عَلَى سَمَكِ ٱلْبَحْرِ، وَعَلَى طَيْرِ ٱلسَّماءِ، وَعَلَى كُلِّ دابَّةٍ تَدِبُّ عَلَى ٱلْأَرْضِ. (29) وَقالَ ٱللّٰهُ هٰأَنَذا أَنْطَيْتُكُمْ كُلَّ عُشْبٍ يُبْذِرُ بَذْرًا عَلَى وَجْهٍ ٱلْأَرْضِ، وَكُلَّ ٱلشَّجَرِ ٱلَّذِي بِهِ ثَمَرُ شَجَرٍ، يُبْذِرُ بَذْرًا: لَكُمْ يَكُونُ مَأْكَلًا. (30) وَلِكُلِّ حَيَوانِ ٱلْأَرْضِ، وَلِكُلِّ طَيْرِ ٱلسَّماءِ وَلِكُلِّ دابَّةٍ عَلَى ٱلْأَرْضِ بِها نَفْسٌ حَيَّةٌ، كُلَّ خُضْرَةِ عُشْبٍ، مَأْكَلًا؛ فَكانَ كَذا. (31) فَرَأَى ٱللّٰهُ كُلَّ ما عَمِلَ، فَإذْ هُوَ حَسَنٌ جِدًّا؛ فَكانَ مَساءٌ وَكانَ صَباحٌ ٱلْيَوْمَ ٱلسَّادِسَ.
ترجمة من العبرية: سلمان مصالحة
בראשית: פרק א׳, תרגם לערבית: סלמאן מצאלחה
***
الأصل العبري -
בראשית || פרק א
א בְּרֵאשִׁית, בָּרָא אֱלֹהִים, אֵת הַשָּׁמַיִם, וְאֵת הָאָרֶץ. ב וְהָאָרֶץ, הָיְתָה תֹהוּ וָבֹהוּ, וְחֹשֶׁךְ, עַל-פְּנֵי תְהוֹם; וְרוּחַ אֱלֹהִים, מְרַחֶפֶת עַל-פְּנֵי הַמָּיִם. ג וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים, יְהִי אוֹר; וַיְהִי-אוֹר. ד וַיַּרְא אֱלֹהִים אֶת-הָאוֹר, כִּי-טוֹב; וַיַּבְדֵּל אֱלֹהִים, בֵּין הָאוֹר וּבֵין הַחֹשֶׁךְ. ה וַיִּקְרָא אֱלֹהִים לָאוֹר יוֹם, וְלַחֹשֶׁךְ קָרָא לָיְלָה; וַיְהִי-עֶרֶב וַיְהִי-בֹקֶר, יוֹם אֶחָד.
ו וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים, יְהִי רָקִיעַ בְּתוֹךְ הַמָּיִם, וִיהִי מַבְדִּיל, בֵּין מַיִם לָמָיִם. ז וַיַּעַשׂ אֱלֹהִים, אֶת-הָרָקִיעַ, וַיַּבְדֵּל בֵּין הַמַּיִם אֲשֶׁר מִתַּחַת לָרָקִיעַ, וּבֵין הַמַּיִם אֲשֶׁר מֵעַל לָרָקִיעַ; וַיְהִי-כֵן. ח וַיִּקְרָא אֱלֹהִים לָרָקִיעַ, שָׁמָיִם; וַיְהִי-עֶרֶב וַיְהִי-בֹקֶר, יוֹם שֵׁנִי.
ט וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים, יִקָּווּ הַמַּיִם מִתַּחַת הַשָּׁמַיִם אֶל-מָקוֹם אֶחָד, וְתֵרָאֶה, הַיַּבָּשָׁה; וַיְהִי-כֵן. י וַיִּקְרָא אֱלֹהִים לַיַּבָּשָׁה אֶרֶץ, וּלְמִקְוֵה הַמַּיִם קָרָא יַמִּים; וַיַּרְא אֱלֹהִים, כִּי-טוֹב. יא וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים, תַּדְשֵׁא הָאָרֶץ דֶּשֶׁא עֵשֶׂב מַזְרִיעַ זֶרַע, עֵץ פְּרִי עֹשֶׂה פְּרִי לְמִינוֹ, אֲשֶׁר זַרְעוֹ-בוֹ עַל-הָאָרֶץ; וַיְהִי-כֵן. יב וַתּוֹצֵא הָאָרֶץ דֶּשֶׁא עֵשֶׂב מַזְרִיעַ זֶרַע, לְמִינֵהוּ, וְעֵץ עֹשֶׂה-פְּרִי אֲשֶׁר זַרְעוֹ-בוֹ, לְמִינֵהוּ; וַיַּרְא אֱלֹהִים, כִּי-טוֹב. יג וַיְהִי-עֶרֶב וַיְהִי-בֹקֶר, יוֹם שְׁלִישִׁי.
יד וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים, יְהִי מְאֹרֹת בִּרְקִיעַ הַשָּׁמַיִם, לְהַבְדִּיל, בֵּין הַיּוֹם וּבֵין הַלָּיְלָה; וְהָיוּ לְאֹתֹת וּלְמוֹעֲדִים, וּלְיָמִים וְשָׁנִים. טו וְהָיוּ לִמְאוֹרֹת בִּרְקִיעַ הַשָּׁמַיִם, לְהָאִיר עַל-הָאָרֶץ; וַיְהִי-כֵן. טז וַיַּעַשׂ אֱלֹהִים, אֶת-שְׁנֵי הַמְּאֹרֹת הַגְּדֹלִים: אֶת-הַמָּאוֹר הַגָּדֹל, לְמֶמְשֶׁלֶת הַיּוֹם, וְאֶת-הַמָּאוֹר הַקָּטֹן לְמֶמְשֶׁלֶת הַלַּיְלָה, וְאֵת הַכּוֹכָבִים. יז וַיִּתֵּן אֹתָם אֱלֹהִים, בִּרְקִיעַ הַשָּׁמָיִם, לְהָאִיר, עַל-הָאָרֶץ. יח וְלִמְשֹׁל, בַּיּוֹם וּבַלַּיְלָה, וּלְהַבְדִּיל, בֵּין הָאוֹר וּבֵין הַחֹשֶׁךְ; וַיַּרְא אֱלֹהִים, כִּי-טוֹב. יט וַיְהִי-עֶרֶב וַיְהִי-בֹקֶר, יוֹם רְבִיעִי.
כ וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים--יִשְׁרְצוּ הַמַּיִם, שֶׁרֶץ נֶפֶשׁ חַיָּה; וְעוֹף יְעוֹפֵף עַל-הָאָרֶץ, עַל-פְּנֵי רְקִיעַ הַשָּׁמָיִם. כא וַיִּבְרָא אֱלֹהִים, אֶת-הַתַּנִּינִם הַגְּדֹלִים; וְאֵת כָּל-נֶפֶשׁ הַחַיָּה הָרֹמֶשֶׂת אֲשֶׁר שָׁרְצוּ הַמַּיִם לְמִינֵהֶם, וְאֵת כָּל-עוֹף כָּנָף לְמִינֵהוּ, וַיַּרְא אֱלֹהִים, כִּי-טוֹב. כב וַיְבָרֶךְ אֹתָם אֱלֹהִים, לֵאמֹר: פְּרוּ וּרְבוּ, וּמִלְאוּ אֶת-הַמַּיִם בַּיַּמִּים, וְהָעוֹף, יִרֶב בָּאָרֶץ. כג וַיְהִי-עֶרֶב וַיְהִי-בֹקֶר, יוֹם חֲמִישִׁי.
כד וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים, תּוֹצֵא הָאָרֶץ נֶפֶשׁ חַיָּה לְמִינָהּ, בְּהֵמָה וָרֶמֶשׂ וְחַיְתוֹ-אֶרֶץ, לְמִינָהּ; וַיְהִי-כֵן. כה וַיַּעַשׂ אֱלֹהִים אֶת-חַיַּת הָאָרֶץ לְמִינָהּ, וְאֶת-הַבְּהֵמָה לְמִינָהּ, וְאֵת כָּל-רֶמֶשׂ הָאֲדָמָה, לְמִינֵהוּ; וַיַּרְא אֱלֹהִים, כִּי-טוֹב. כו וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים, נַעֲשֶׂה אָדָם בְּצַלְמֵנוּ כִּדְמוּתֵנוּ; וְיִרְדּוּ בִדְגַת הַיָּם וּבְעוֹף הַשָּׁמַיִם, וּבַבְּהֵמָה וּבְכָל-הָאָרֶץ, וּבְכָל-הָרֶמֶשׂ, הָרֹמֵשׂ עַל-הָאָרֶץ. כז וַיִּבְרָא אֱלֹהִים אֶת-הָאָדָם בְּצַלְמוֹ, בְּצֶלֶם אֱלֹהִים בָּרָא אֹתוֹ: זָכָר וּנְקֵבָה, בָּרָא אֹתָם. כח וַיְבָרֶךְ אֹתָם, אֱלֹהִים, וַיֹּאמֶר לָהֶם אֱלֹהִים פְּרוּ וּרְבוּ וּמִלְאוּ אֶת-הָאָרֶץ, וְכִבְשֻׁהָ; וּרְדוּ בִּדְגַת הַיָּם, וּבְעוֹף הַשָּׁמַיִם, וּבְכָל-חַיָּה, הָרֹמֶשֶׂת עַל-הָאָרֶץ. כט וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים, הִנֵּה נָתַתִּי לָכֶם אֶת-כָּל-עֵשֶׂב זֹרֵעַ זֶרַע אֲשֶׁר עַל-פְּנֵי כָל-הָאָרֶץ, וְאֶת-כָּל-הָעֵץ אֲשֶׁר-בּוֹ פְרִי-עֵץ, זֹרֵעַ זָרַע: לָכֶם יִהְיֶה, לְאָכְלָה. ל וּלְכָל-חַיַּת הָאָרֶץ וּלְכָל-עוֹף הַשָּׁמַיִם וּלְכֹל רוֹמֵשׂ עַל-הָאָרֶץ, אֲשֶׁר-בּוֹ נֶפֶשׁ חַיָּה, אֶת-כָּל-יֶרֶק עֵשֶׂב, לְאָכְלָה; וַיְהִי-כֵן. לא וַיַּרְא אֱלֹהִים אֶת-כָּל-אֲשֶׁר עָשָׂה, וְהִנֵּה-טוֹב מְאֹד; וַיְהִי-עֶרֶב וַיְהִי-בֹקֶר, יוֹם הַשִּׁשִּׁי.
*
سلمان مصالحة