ترجمة جديدة لفصل من التوراة -
سفر المبدأ || الفصل الثاني
(1) فَتُمِّمَتِ السَّمٰواتُ وَالأَرْضُ وكُلُّ جُنْدِها. (2) وَأَتَمَّ اللّٰهُ فِي اليَوْمِ السَّابِعِ، صَنِيعَهُ الَّذِي عَمِلَ؛ فَسَبَتَ فِي اليَوْمِ السَّابِعِ، مِنْ كُلِّ صَنِيعِهِ الَّذِي عَمِلَ. (3) وَبارَكَ اللّٰهُ اليَوْمَ السَّابِعَ، وَقَدَّسَهُ: إذْ فِيهِ سَبَتَ مِنْ كُلِّ صَنِيعِهِ، الَّذِي بَرَأَ اللّٰهُ عَمَلًا.
(4) هٰذِهِ حَوادِثُ السَّمٰواتِ وَالأَرْضِ، لَدَى بَرْئِها: يَوْمَ عَمَلِ الكَيُّونِ اللّٰهِ أَرْضًا وَسَمٰواتٍ. (5) وَكُلُّ أَيْكِ الحَقْلِ، لَمْ يَكُنْ بَعْدُ فِي الأَرْضِ، وَكُلُّ عُشْبِ الحَقْلِ، بَعْدُ لَمْ يَنْمُ: إذْ لَمْ يُمْطِرِ الكَيُّونُ اللّٰهُ عَلَى الأَرْضِ، وَلَا آدَمَ ثَمَّ، لِيَفْلَحَ التُّرْبَةَ. (6) وَبُخارٌ عَلا مِنَ التُّرْبَةِ، وَسَقَى كُلَّ وَجْهِ الأَرْضِ. (7) فَصَنَعَ الكَيُّونُ اللّٰهُ آدَمَ، عَفَرًا مِنَ التُّرْبَةِ، وَنَفَخَ فِي مِنْخَرَيْهِ، نَسَمَةَ حَياةٍ؛ فَكانَ آدَمُ نَفْسًا حَيَّةً. (8) وَزَرَعَ الكَيُّونُ اللّٰهُ جَنَّةً فِي عَدَنٍ مَشْرِقًا؛ وَوَضَعَ ثَمَّ آدَمَ الَّذِي صَنَعَهُ (9) وَأَنْبَتَ الكَيُّونُ اللّٰهُ مِنَ التُّرْبَةِ كُلَّ شَجَرَةٍ بَهِيَّةَ المَرْأَى، وَطَيِّبَةً لِلْمأَكَلِ، وَشَجَرَةَ الحَياةِ، فِي وَسَطِ الجَنَّةِ، وَشَجَرَةَ مَعْرِفَةِ الخَيْرِ وَالشَّرِّ. (10) وَنَهْرٌ يَخْرُجُ مِنْ عَدَنٍ لِسَقْيِ الجَنَّةِ؛ وَمِنْ ثَمَّ يَنْشَعِبُ لِيَكُونَ أَرْبَعَةَ رُؤُوسٍ. (11) اسْمُ الواحِدِ فِيشُونُ هُوَ الدَّائِرُ كُلَّ أَرْضِ الحَوِيلَةِ، حَيْثُ ثَمَّ الذَّهَبُ. (12) وَذَهَبُ تِلْكَ الأَرْضِ جَيِّدٌ؛ ثَمَّ البَلُّورُ وَحَجَرُ الجَزْعِ. (13) وَاسْمُ النَّهْرُ الثَّانِي، جِيحُونُ، هُوَ الدَّائِرُ كُلَّ أَرْضِ كُوش. (14) وَاسْمُ النَّهْرِ الثَّالِثِ حِدِّقِلُ، هُوَ الجارِي شَرْقَ آشُور، والنَّهْرُ الرَّابِعُ، هُوَ الفُراتُ. (15) وَأَخَذَ الكَيُّونُ اللّٰهُ آدَمَ وَوَضَعَهُ فِي جَنَّةِ عَدَنٍ، لِيَفْلَحَها وَيَحْفَظَها. (16) وَأَمَرَ الكَيُّونُ اللّٰهُ آدَمَ قائِلًا: مِنْ كُلِّ شَجَرِ الجَنَّةِ، أَكْلًا كُلْ. (17) وَمِنْ شَجَرَةِ مَعْرِفَةِ الخَيْرِ وَالشَّرِّ لا تَأْكُلْ مِنْها: إذْ فِي يَوْمِ أَكْلِكَ مِنْها، مَوْتًا تَمُوتُ. (18) وَقالَ الكَيُّونُ اللّٰهُ: لَيْسَ حَسَنًا كَوْنُ آدَمَ وَحِيدًا (لوحده)، أَعْمَلُ لَهُ عَوْنًا، قِبالَهُ. (19) فَصَنَعَ الكَيُّونُ اللّٰهُ مِنَ التُّرْبَةِ، كُلَّ حَيَوانِ الحَقْلِ وَكُلَّ طَيْرِ السَّمٰواتِ، فَجاءَ بِها إلَى آدَمَ، لِيَرَى ما يَدْعُوها؛ وَكُلَّ ما دَعاهُ آدَمُ مِنْ نَفْسٍ حَيَّةٍ، فَهُوَ اسْمُها. (20) فَدَعا آدَمُ بِأَسْماءٍ لِكُلِّ البَهائِمِ وَلِطَيْرِ السَّمٰواتِ وَلِكُلِّ حَيَوانِ الحَقْلِ؛ وَلِآدَمَ لَمْ يَجِدْ عَوْنًا قِبَلَهُ. (21) فَأَسْقَطَ الكَيُّونُ اللّٰهُ سِنَةً عَلَى آدَمَ، فَوَسِنَ؛ فَأَخَذَ واحِدَةً مِنْ ضُلُوعِهِ، وَسَدَّ لَحْمًا بَدَلَها. (22) وَبَنَى الكَيُّونُ اللّٰهُ الضِّلْعَ الَّتِي أَخَذَ مِنْ آدَمَ، امْرَأَةً، وَجاءَ بِها إلَى آدَمَ. (23) فَقالَ آدَمُ: هٰذِهِ المَرّةَ عَظْمَةٌ مِنْ عِظامِي، وَلَحْمَةٌ مِنْ لَحْمِي؛ لِهٰذِهِ يُدْعَى امْرَأَةً، إذْ مِنِ امْرِئٍ أُخِذَتْ هٰذِهِ. (24) لِهٰذا يَتْرُكُ المَرْءُ أَباهُ وَأُمَّهُ، وَيَلْصَقُ بِامْرَأَتِهِ، وَيَكُونانِ لَحْمًا واحِدًا. (25) وَكانَ الإثْنانِ عُراةً، آدَمُ وَامْرَأَتُهُ وَلا يَسْتَحِيانِ.
*
ترجمة: سلمان مصالحة
***
الأصل العبري
בראשית || פרק ב
(א) וַיְכֻלּוּ הַשָּׁמַיִם וְהָאָרֶץ, וְכָל-צְבָאָם. ((ב) וַיְכַל אֱלֹהִים בַּיּוֹם הַשְּׁבִיעִי, מְלַאכְתּוֹ אֲשֶׁר עָשָׂה; וַיִּשְׁבֹּת בַּיּוֹם הַשְּׁבִיעִי, מִכָּל-מְלַאכְתּוֹ אֲשֶׁר עָשָׂה. (ג) וַיְבָרֶךְ אֱלֹהִים אֶת-יוֹם הַשְּׁבִיעִי, וַיְקַדֵּשׁ אֹתוֹ: כִּי בוֹ שָׁבַת מִכָּל-מְלַאכְתּוֹ, אֲשֶׁר-בָּרָא אֱלֹהִים לַעֲשׂוֹת.
(ד) אֵלֶּה תוֹלְדוֹת הַשָּׁמַיִם וְהָאָרֶץ, בְּהִבָּרְאָם: בְּיוֹם, עֲשׂוֹת יְהוָה אֱלֹהִים--אֶרֶץ וְשָׁמָיִם. (ה) וְכֹל שִׂיחַ הַשָּׂדֶה, טֶרֶם יִהְיֶה בָאָרֶץ, וְכָל-עֵשֶׂב הַשָּׂדֶה, טֶרֶם יִצְמָח: כִּי לֹא הִמְטִיר יְהוָה אֱלֹהִים, עַל-הָאָרֶץ, וְאָדָם אַיִן, לַעֲבֹד אֶת-הָאֲדָמָה. (ו) וְאֵד, יַעֲלֶה מִן-הָאָרֶץ, וְהִשְׁקָה, אֶת-כָּל-פְּנֵי הָאֲדָמָה. (ז) וַיִּיצֶר יְהוָה אֱלֹהִים אֶת-הָאָדָם, עָפָר מִן-הָאֲדָמָה, וַיִּפַּח בְּאַפָּיו, נִשְׁמַת חַיִּים; וַיְהִי הָאָדָם, לְנֶפֶשׁ חַיָּה. (ח) וַיִּטַּע יְהוָה אֱלֹהִים, גַּן-בְּעֵדֶן--מִקֶּדֶם; וַיָּשֶׂם שָׁם, אֶת-הָאָדָם אֲשֶׁר יָצָר. (ט) וַיַּצְמַח יְהוָה אֱלֹהִים, מִן-הָאֲדָמָה, כָּל-עֵץ נֶחְמָד לְמַרְאֶה, וְטוֹב לְמַאֲכָל--וְעֵץ הַחַיִּים, בְּתוֹךְ הַגָּן, וְעֵץ, הַדַּעַת טוֹב וָרָע. (י) וְנָהָר יֹצֵא מֵעֵדֶן, לְהַשְׁקוֹת אֶת-הַגָּן; וּמִשָּׁם, יִפָּרֵד, וְהָיָה, לְאַרְבָּעָה רָאשִׁים. (יא) שֵׁם הָאֶחָד, פִּישׁוֹן--הוּא הַסֹּבֵב, אֵת כָּל-אֶרֶץ הַחֲוִילָה, אֲשֶׁר-שָׁם, הַזָּהָב. (יב) וּזְהַב הָאָרֶץ הַהִוא, טוֹב; שָׁם הַבְּדֹלַח, וְאֶבֶן הַשֹּׁהַם. (יג) וְשֵׁם-הַנָּהָר הַשֵּׁנִי, גִּיחוֹן--הוּא הַסּוֹבֵב, אֵת כָּל-אֶרֶץ כּוּשׁ. (יד) וְשֵׁם הַנָּהָר הַשְּׁלִישִׁי חִדֶּקֶל, הוּא הַהֹלֵךְ קִדְמַת אַשּׁוּר; וְהַנָּהָר הָרְבִיעִי, הוּא פְרָת. (טו) וַיִּקַּח יְהוָה אֱלֹהִים, אֶת-הָאָדָם; וַיַּנִּחֵהוּ בְגַן-עֵדֶן, לְעָבְדָהּ וּלְשָׁמְרָהּ. (טז) וַיְצַו יְהוָה אֱלֹהִים, עַל-הָאָדָם לֵאמֹר: מִכֹּל עֵץ-הַגָּן, אָכֹל תֹּאכֵל. (יז) וּמֵעֵץ, הַדַּעַת טוֹב וָרָע--לֹא תֹאכַל, מִמֶּנּוּ: כִּי, בְּיוֹם אֲכָלְךָ מִמֶּנּוּ--מוֹת תָּמוּת. (יח) וַיֹּאמֶר יְהוָה אֱלֹהִים, לֹא-טוֹב הֱיוֹת הָאָדָם לְבַדּוֹ; אֶעֱשֶׂה-לּוֹ עֵזֶר, כְּנֶגְדּוֹ. (יט) וַיִּצֶר יְהוָה אֱלֹהִים מִן-הָאֲדָמָה, כָּל-חַיַּת הַשָּׂדֶה וְאֵת כָּל-עוֹף הַשָּׁמַיִם, וַיָּבֵא אֶל-הָאָדָם, לִרְאוֹת מַה-יִּקְרָא-לוֹ; וְכֹל אֲשֶׁר יִקְרָא-לוֹ הָאָדָם נֶפֶשׁ חַיָּה, הוּא שְׁמוֹ. (כ) וַיִּקְרָא הָאָדָם שֵׁמוֹת, לְכָל-הַבְּהֵמָה וּלְעוֹף הַשָּׁמַיִם, וּלְכֹל, חַיַּת הַשָּׂדֶה; וּלְאָדָם, לֹא-מָצָא עֵזֶר כְּנֶגְדּוֹ. (כא) וַיַּפֵּל יְהוָה אֱלֹהִים תַּרְדֵּמָה עַל-הָאָדָם, וַיִּישָׁן; וַיִּקַּח, אַחַת מִצַּלְעֹתָיו, וַיִּסְגֹּר בָּשָׂר, תַּחְתֶּנָּה. (כב) וַיִּבֶן יְהוָה אֱלֹהִים אֶת-הַצֵּלָע אֲשֶׁר-לָקַח מִן-הָאָדָם, לְאִשָּׁה; וַיְבִאֶהָ, אֶל-הָאָדָם. (כג) וַיֹּאמֶר, הָאָדָם, זֹאת הַפַּעַם עֶצֶם מֵעֲצָמַי, וּבָשָׂר מִבְּשָׂרִי; לְזֹאת יִקָּרֵא אִשָּׁה, כִּי מֵאִישׁ לֻקְחָה-זֹּאת. (כד) עַל-כֵּן, יַעֲזָב-אִישׁ, אֶת-אָבִיו, וְאֶת-אִמּוֹ; וְדָבַק בְּאִשְׁתּוֹ, וְהָיוּ לְבָשָׂר אֶחָד. (כה) וַיִּהְיוּ שְׁנֵיהֶם עֲרוּמִּים, הָאָדָם וְאִשְׁתּוֹ; וְלֹא, יִתְבֹּשָׁשׁוּ.
*
0 تعليقات:
إرسال تعليق